Około 9 letni większy pies. Do schroniska trafił w maju 2010 roku. Jest wykastrowany. Spokojny i łagodny, trochę lękliwym wobec ludzi. Szczególnie obcych. Nigdy nie wykazywał agresji ani wobec innych psów, ani ludzi. Pozwala wyciągnąć się z budy, wyczesać i przytulać. Widać że sprawia mu to przyjemność jednak sam nie ma odwagi podejść. Z odległości kilku kroków, sam zaczepia i wykazuje chęć do zabawy. Mieszka w kojcu z suczką Dziką i tworzą zgrany duet. Na wybiegu Bary jest aktywny. Na ogół bardzo pilnuje się Dzikiej. Bary najlepiej zaadoptowałby się w domu, w którym byłaby spokojna suczka-rezydentka. Na pewno będzie potrzebował trochę czasu, żeby zaufać nowym opiekunom.

DOBRUŚ – Ok. 7 letni mały pies. Jest trochę większy od jamnika. Trafił do schroniska w 2013 roku jako 6 miesięczny szczeniak. Pies z charakterem. Boi się obcych i ze strachu pokazuje zęby. Kiedy jest z koleżanką z boksu jest groźny jak wilk, ale kiedy nie ma jej w pobliżu to już nie jest taki twardy. Dla większości znanych sobie osób jest przemiłym psiakiem, pieszczochem, wystawia do głaskania pyszczek, wtula się w dłoń. Jednak zanim pozwoli na czułości trzeba będzie poświęcić mu trochę czasu i pracy aby go wychować. Ale czy to powód, żeby nie dać mu szansy

„Tyle lat razem. Nierozłączni. Na wybiegu, w boksie. Moja miłość💞, a zarazem najlepszy przyjaciel. Nigdy nie byliśmy tak daleko od siebie jak tego dnia…
Wszystko było normalne, ale wyczuwałam u ludzi jakiś stres. Po jakimś czasie podjechał samochód🚙. Dobrze go znałam, ale nie sądziłam, że właśnie w tym momencie wszystko się zmieni. Wyszła z niego osoba dobrze mi znana i zabrała mojego kochanego Barego😟. Pomyślałam, że zaraz wróca, pojechali pewnie do weterynarza. Wrócilam do boksu i czekałam . Mijały kolejne godziny, a ja coraz bardziej za nim tęskniłam. Nadszedł następny dzień. Wyszłam na wybieg i szukałam go . Niestety, nie znalazłam . Kolejne dni mijały, a mi było coraz ciężej😞. Byłam zmęczona czekaniem na niego i płakaniem całymi nocami z nadzieją, że usłyszy i wróci😢. Kolejny dzień i kolejne wyjście bez niego na wybieg. Jakaś część mnie mówiła mi, żebym nie wracała do boksu. Posłuchałam jej. Nie chciałam wracać bez niego. Ludzie kręcili się dookoła mnie i wołali. A ja wolałam jego. Godziny mijały jak wieczność . Zimne i puste uczucie w głowie, że już go nie zobaczę. To było straszne. Stałam i patrzyłam na furtkę, myślałam, że jak zamknę oczy i za chwilę je otworzę, zobaczę go. Powoli traciłam nadzieję🥺.
Patrzyłam i nagle zobaczylam samochód, ten sam, który zabrał mi moje szczęście. Wysiadł z niego Bary . Podbiegłam do furtki, a on wszedł i ze szczęścia zaczęliśmy biegać razem po wybiegu☺️. Nadeszła pora powrotu do boksu. On wszedł, a ja nie chciałam, bo bałam się, że gdy wejdę, znowu go stracę. Lecz on mnie wolał. Weszłam do boksu i zmęczona oraz szczęśliwa położyłam się, a on wylizywał mi łzy z oczu. Wtedy zdałam sobie sprawę, że adoptując mnie bez niego zabierzesz jakas część mnie i skarzesz na katorgę. On jest częścią mnie i biorąc nas oboje gwarantujesz nam szczęście o którym marzy każdy.💚„

To prawdziwa historia sprzed kilku dni. Musieliśmy przywieźć Barego z powrotem, bo baliśmy się o Dziką, ona po prostu oszalała. Bary też robił wszystko, aby wrócić do schroniska.

Wiemy, że to szaleństwo, ale może znajdzie się dom, który adoptuje ich oboje.🍀🍀🍀
Są bardzo różni – Bary spokojny, miły, trochę nieśmiały, ale lubiący człowieka, Dzika, zgodnie z imieniem, jest nieufna, ale nie jest agresywna.

Około 8 letnia suczka średniej wielkości. Do schroniska trafiła z 4 szczeniakami w kwietniu 2013 roku z Woli Piaseckiej. Jest wysterylizowana. Imię najlepiej ją charakteryzuje. Była typowym dzikim psem, nieufnym i bojaźliwym. Ze strachu potrafiła ugryźć. Od niedawna Dzika zaczęła się zmieniać, coraz częściej podchodzi do pracowników, obwąchuje, bierze z ręki smaczki, pozwala się dotknąć i pogłaskać. Nie ucieka już przed człowiekiem, kręci się obok pracowników, obserwuje z pewnego dystansu. Wobec innych psiaków jest raczej przyjazna. Barego, z którym dzieli kojec wyraźnie lubi a ponieważ on też jest bojaźliwy, próbuje go chronić. Na wybiegu Dzika jest bardzo aktywna i wszędobylska., przez kraty kojca obszczekuje inne psiaki i obcych. Na pewno potrzebuje trochę czasu i cierpliwości.

Pysia jest młodym psiakiem, który do człowieka podchodzi z dozą nieufności i potrzebuje chwilę, aby zdobyć zaufanie. Pysia ma za sobą trudną przeszłość. Pysia została znaleziona koło sklepu Kaufland w Świdniku. Pysia była przeganiana przez ludzi. Dokarmiała ją pani Renata. W naszym schronisku czeka na właściciela, który ją natychmiast pokocha.

Ok 7 letnia suczka średniej wielkości. Trafiła do schroniska z gminy Wysokie w 2011 roku jako 7 miesięczny szczeniak. Dogaduje się z innymi psami. Łagodna w stosunku do ludzi. Podchodzi, daje się pogłaskać po czym od razu ucieka. Została wysterylizowana.